Tweede werkweek op de creche
Hoi pipiloi,
de avonturen blijven maar binnenstromen, vandaar opnieuw een verhaal om van te dromen. Vorige week zaterdag gingen we voor de tweede keer het beste van ons zelf geven op de dansvloer. De dansvloer
bevond zich deze keer niet in een dolgedraaide dicotheek, maar wel in het weeshuis waar onze Nederlandse vriendinnen werken. Het was namelijk het afscheidsfeest van onze twee prachtige Nederlandse
meiden. De beentje vlogen lustig in het rond. Boven onze hoofden dachten ze zelfs dat we de regendans deden, want een beetje later gingen de hemelsluizen open. De dikke regendruppels dansend
ontwijken op het Afrikaanse ritme tussen alle kinderen van het weeshuis was veel te zalig. Opnieuw een ervaring om in te kaderen.
Tijdens het weekend konden we ons prima opladen, waardoor we heel gemotiveerd konden starten aan een nieuwe werkweek. Wannes neemt de nieuwe creche voor zijn rekening en Tom de oude creche. Voor
het eerst scheidden onze wegen. Na het wegpinken van een afscheidstraan :) begonnen we de maandagmorgen met volle moed in elk onze eigen creche. Tegen de avond waren we pomp af en was onze rugzak
met veel motivatie en goede moed toch wel wat geslonken. 's Avonds staken we de koppen bij elkaar en stelden onze doelstellingen voorop. Die moesten we toch wel wat inperken. Voorlopig proberen we
zo veel mogelijk te knuffelen met de kinderen en ze de liefde te geven die ze verdienen. Liedjes en heel eenvoudige spelletjes helpen hierbij prima. In de voormiddag proberen we in kleine groepjes
les te geven aan de oudsten. Maar ook bij hen kunnen we de lat weer niet te hoog leggen. A,B,C,D; de woorden cat, dog, boy, girl en tellen tot 5 met materiaal is voorlopig het meest haalbare, en
dan nog...
Op de oude creche zit Tom soms niet alleen met zijn handen in de haren, maar soms ook in een bruine substantie van de aller kleinsten :s Op de oude creche zijn de kinderen niet altijd even
zindelijk. Op de nieuwe creche kunnen de kinderen hun boodschap al wat beter inhouden, maar daar heeft Wannes dan weer een 20 tal monden meer te voeden. Wannes wordt wel soms bijgestaan door
Hanneke, een Nederlandse vrijwilligster die zich al 2 jaar bezig houdt met dit project. Zo konden we vandaag al een paar wanden verven met bordverf in de nieuwe creche.
Onze ervaringen stappelen zich weelderig op en onze bevindingen worden steeds ruimer. Uit de kleinste resultaten die we boeken putten we genoeg energie en moed om te kunnen blijven doorgaan. Nu
staat er weer een prachtig weekend voor de deur. Een begraffenis (hier een waar feest) en een verjaardagsfeestje staat al op de plannig en helpen verven in ons gastgezin hebben we al beloofd. Zien
wat er nog allemaal te beleven valt.
Tot blogs
Groeten Wannes en Tom
Reacties
Reacties
Wat een tof klasje!! En ik kan me perfect voorstellen dat de "meesters" graag gezien zijn door het jonge grut. Volgende week E F G H: succes ermee.
Blijven gaan jongens. Der zullen zeker nog dagen komen dat het wat moeilijker wordt maar ik ben zeker dat dat goed komt.
Groeten uit belgië
Dag gekke Tommie
Via een omweg die over Leuven liep, hoorde ik dat mijn poulain van in de Torhoutste tijd nu nieuwe horizonten is gaan verkennen in Ghana.
Wat een geluk hebben die kinderen daar met een schitterende meester zoals jij! Je bent zeer positief ingesteld en ik heb zo lichtjes de indruk dat dit daar nog zeer goed van pas zal komen.
Heel veel rijke levenservaring gewenst aan jou en je medereizigers. Ik ben stiekem heel fier op je (en ook wel een beetje fier op het feit dat je een Torhouts 'product' bent) Ik zal je blogadres her en der verspreiden. Dat vind je hopelijk niet erg?
Vele hartelijke groeten
Lut Vanhaesebrouck
Haha, prachtig dat je de weg naar onze blog gevonden hebt Lutje. Ik ben er ook heel trots op dat ik een toroets product ben:) Dikke merci voor het leuke berichtje. Uit alle berichten die we krijgen halen we echt massas veel energie. Stuur dit blogadres maar lustig de wereld rond...
Vele warme, zwoele groeten aldaar!
gekke Tommie
Zeg zeg zeg, gekke Tommie!
Wat is dat hier allemaal?? Zwoele groeten? :D Je hebt het hier wel over mijn mama hé (mihihi)
Amaaj, als ik die foto's zie ben ik toch wel stiekem jaloers hoor!! Nog een extra portie energie toegewenst van mij ook!
Geniet ook maar van het mooie weer daar, want ik kan enkel ijskoude groetjes terug sturen (bummer)
Dag Tom en gezelschap.
Eindelijk heb ik me de weg naar deze blog gevonden, via Sarah.
Wat steek jij daar terug uit man, doe zo verder!
Geef die kinderen alle warmte en het goede die je kwijt kan! Bij ietwat mindere momenten denk hier eens over na: niet het vele is goed maar het goede is veel...
PS: vergeet niet af en toe eens tijd voor jezelf te nemen hé (nightswimming...)
Vele groeten
Nele en Jonas
Amai, zalig om jullie verhaal te lezen en prachtige foto's! Ook hier enige jaloezie :p Geniet er maar van met volle teugen!!! Grtz xx
Dag Wannes en Tom,
Alle begin is moeilijk, het is zó cliché, maar wel waar...maar hou de moed er in, het zal elke dag beter worden! Je zal het nauwelijks geloven, maar ik zit hier mee te doen met dat alfabet...:) Mijn zoon Emiel (3de kleuter) heeft de lettertjes van het alfabet meegekregen, dus vandaar...Om maar te zeggen dat we hier met z'n allen met jullie meeleven! Afgelopen zaterdag mochten we de wei van Yvegem in voor een confrontatie met Spar Decor Lendelede....een onbekende ploeg voor ons (overgekomen kampioen uit 2de), althans de huidige selectie, want de ploegnaam zelf herinneren we ons nog maar al te goed van een paar seizoenen terug, toen we de testmatch tegen Belgiek misliepen, mede dankzij de scheids overigens. Het is trouwens daar waar we voor het eerst het duivelsgedaante van Kootie hebben zien verschijnen...:) Maar nu is nu, en die kerels doen het beregoed in 1ste, ze staan virtueel 3de (nog 2 inhaalmatchen), dus we waren gewaarschuwd...Kevin was griepziek, en werd waardig vervangen door Jeffrey, alweer een nieuwkomer...en zoals het al de hele 2de ronde liep, begonnen we weer sterk, op een halfbevroren veld ! Het had na 10min al 2-0, of toch zeker 1-0 moeten zijn...maar "het had moeten zijn" telt voor niks mee in voetbal...we hadden wel het gevoel dat de 3 punten thuis konden blijven...de tegenstanders uit "Lenlé" probeerden wel te voetballen, maar konden Dieter niet bedreigen. Af en toe vergaten we toch weer te voetballen, ook mede door de staat van het veld...wat ons uiteindelijk geen noemenswaardige kansen meer opleverde...De bezoekende 11 kregen welgeteld 1 kans in helft 1, maar die was dan ook meteen raak...uit een corner werd de afvallende bal binnengekopt...over efficiëntie gesproken! 0-1, een domper natuurlijk voor ons, ze komen 1x over...toch zat het geloof er in de pauze nog in, als we maar bleven voetballen of weer gingen voetballen...lang duurde het optimisme niet, want uit een corner of voorzet (ik wil er van af zijn), viel de bal in de kluts in onze 16, weliswaar vlak voor de voeten van de verkeerde...0-2. We bleven er wel voor gaan, dat moet gezegd, chapeau aan heel het team daarvoor! Wouter maakte dan ook verdiend de aansluitingstreffer, hij verlengde kopsgewijs een voorzet in de touwen, 1-2, en het geloof terug ! En we kregen nog kansen, neem het van mij aan...de, bij een hoekschop, mee opgerukte Volder kreeg zowaar de afvallende bal voor de schoenen...alleen in rugby had hij daar misschien een driepunter voor gekregen ;) Wim had nog 2 dotten van kansen, maar het was ook zijn dag niet...Solo-time...Bram vond het tijd om er weer eentje uit zijn benen te schudden...hij liet een paar tegenstanders gewoon ter plekke door zijn snelheid, kapte naar binnen, waardoor hij oog in oog met de doelman kwam, maar het schot met zijn chocoladebeen werd in extremis nog afgeblokt...het bleef 1-2, er zat weer zoveel meer in...vooral tegen deze ploeg, die het spel onderging, maar o zo efficiënt is, een gave die wij al een paar wedstrijden ontberen...volgende wedstrijd eens slecht spelen, maar winnen ? Het mag van mij, en ik zeg dat niet gauw! Zondag was er onze traditionele nieuwjaarsreceptie, gevolgd door een hap uit de menukaart bij Marc. Ook kreeg iedere London-reizigerr zijn DVD met de foto's...die ligt dus nog op je te wachten...:) Verder haalden we Sankt-Wendel televisiegewijs naar het Smesseplein en konden we samen zien hoe Stybar WKampioen werd voor Nijs en Pauwels...je mag 2x raden wie de pronostiek won...:) Aanstaande voetbaldag spelen wij niet, maar kijken vol verwachting uit naar onze jaarlijkse mountainbike, editie 15 ! 12 feb gaan we op bezoek in Oarelbikke. Doe dat goed daar, jullie zijn goe bezig ! Grtjs GIJS
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}